ઘણીવાર લોકો પૂછે છે કે શું જીવનમાં સુખ અને દુ:ખ નસીબ પર આધાર રાખે છે. જીવનમાં સુખ-દુઃખનું માત્ર એક જ કારણ નથી પણ ઘણા કારણો છે, જેમાં અંગત સમસ્યાઓ, સામાજિક સંબંધો, નોકરી-ધંધો, પૈસાની અછત, સ્વાસ્થ્ય સમસ્યાઓ, ઘરેલું ઝઘડા વગેરેનો સમાવેશ થાય છે. જો જોવામાં આવે તો, કારણ ગમે તે હોય, સુખ અને દુઃખ એ મનની અવસ્થાઓ છે, જે ગ્રહો દ્વારા નિયંત્રિત અને સંચાલિત છે. શું તમે જાણો છો, આપણા પોતાના વિચારો જ આપણા સુખ અને દુ:ખનું કારણ બને છે કારણ કે માણસ પોતાના વિચારો અને વર્તન દ્વારા જગતમાંથી સુખ અને દુ:ખની રચનાને આકર્ષે છે.
જો આપણે આપણા જીવનથી અસંતુષ્ટ હોઈએ અને આપણું જીવન બદલવા માંગતા હોઈએ તો સૌ પ્રથમ આપણે આપણા વિચારો અને વર્તન પ્રત્યે સભાન રહેવું પડશે અને તેમાં પરિવર્તન લાવવું પડશે કારણ કે વિચારો અને આપણી માનસિક સ્થિતિનો સીધો સંબંધ ગ્રહોની સ્થિતિ સાથે છે, જે ભવિષ્યમાં શુભ સંજોગો નક્કી કરશે.
દુનિયા એ માણસના વિચારોનો પડછાયો છે
કેટલાક માટે દુન્યવી સુખ સ્વર્ગ સમાન છે, જ્યારે કેટલાક માટે સાંસારિક યાતનાઓ નરક જેવી પીડાદાયક છે. કેટલાક લોકો માટે આ સંસાર અશાંતિ, વિપત્તિ અને પીડાનો મહાસાગર છે, જ્યારે કેટલાક માટે આ સંસાર સુખ, સુવિધા અને સમૃદ્ધિના બગીચા સમાન છે. સમાન પરિસ્થિતિમાં, સમાન સુખ, આરામ અને સમૃદ્ધિ ધરાવતા બે વ્યક્તિઓ તેમના પોતાના વિચારોમાં તફાવતને કારણે અસાધારણ તફાવત ધરાવે છે.
જ્યારે વિચારો સકારાત્મક હોય છે, ત્યારે વ્યક્તિ તેના સંજોગોથી સંતુષ્ટ રહે છે અને જીવન માટે ભગવાનનો આભાર માને છે, બીજી તરફ, જ્યારે મનમાં સંઘર્ષ અને નકારાત્મક વિચારો હોય છે, ત્યારે બીજી વ્યક્તિ ઘણી બધી સુખ-સુવિધાઓ અને સુવિધાઓ મેળવ્યા પછી પણ હંમેશા અસંતુષ્ટ રહે છે અને પોતાની ભૂલો શોધીને બીજાને કોસતો રહે છે. ઉદાહરણ તરીકે, મતભેદ હોવાને કારણે, એક જ પ્રકારની ખીર ખાવા પર, એક વ્યક્તિ ખીરને અને તેને બનાવનારને ખરાબ કહે છે, જ્યારે બીજી વ્યક્તિ તે જ ખીરના અને તેને રાંધનાર વ્યક્તિના વખાણ કરે છે. તેમની ભાવનાઓને લીધે, એક જ ખીર ખાવાથી લોકો સુખ કે દુઃખ બંને મેળવે છે.
દુષ્ટતાની લાગણીને લીધે એક વ્યક્તિને એક સાધન દ્વારા દુઃખ મળે છે અને બીજી વ્યક્તિને વખાણની અનુભૂતિથી સુખ અને આનંદ મળે છે. માનવ જીવનમાં સુખ અને દુ:ખ સૂર્યપ્રકાશ અને છાયાની જેમ આવે છે અને જાય છે.વિદ્વાનોના મતે સુખ અને દુ:ખ એ માનવ મનની સાપેક્ષ અવસ્થાઓ છે.
અહંકાર છોડીને નમ્રતા લાવવાથી તમે સુખ અને સન્માન મેળવો છો.
આધ્યાત્મિક જગતમાં કહેવાય છે કે આપણા દુઃખનું કારણ અજ્ઞાન, સત્ય ન જાણવું, સત્યમાં અવિશ્વાસ, ભ્રામક લાગણીઓ, અભિમાન અને અહંકાર વગેરે છે. જો તમારે જીવનના દરેક ક્ષેત્રમાં સફળતા અને લોકોનો સહયોગ જોઈતો હોય તો તમારે અહંકારનો ત્યાગ કરીને નમ્રતાથી વર્તવું જોઈએ. જો તમે એક વ્યક્તિને પણ બૌદ્ધિક અથવા આધ્યાત્મિક જ્ઞાન આપી શકો, તો તે ચોક્કસપણે તેના માટે સૌથી મોટી મદદ હશે. ભગવાન બુદ્ધે અસંખ્ય લોકોના જીવનમાં જ્ઞાનનો પ્રકાશ ફેલાવ્યો, તેમને આધ્યાત્મિક રીતે મદદ કરી અને દરેક યુગના લોકો માટે માર્ગદર્શક બન્યા અને તેમનું કલ્યાણ કર્યુ છે
તેમનું યોગદાન છે કે આજે આપણે કરુણા, સહાનુભૂતિ, પ્રેમ, સેવા વગેરે જેવી લાગણીઓ માટે આદર અને આદર અનુભવીએ છીએ. જ્ઞાનનું દાન તમામ દાનમાં શ્રેષ્ઠ માનવામાં આવે છે, નીતિશાસ્ત્ર અને વિદ્વાનોનો અભિપ્રાય કહે છે કે તમારી પાસે જે પણ ઓછું જ્ઞાન હોય તે બીજાને શેર કરો, તેનાથી તમારું જ્ઞાન ઓછું નહીં થાય. એક દીવામાંથી અનેક દીવા પ્રગટે છે અને કોઈ દીવાના પ્રકાશમાં કોઈ ઘટાડો થતો નથી.
